Waarom krijgen niet meer Amerikaanse tieners het HPV-vaccin?

Infectie door humaan papillomavirus of HPV komt ongelooflijk vaak voor. Wetenschappers denken dat meer dan de helft van de seksueel actieve volwassenen op enig moment besmet is met HPV. Niet al die infecties zijn hetzelfde, aangezien er meer dan 100 soorten HPV zijn, waarvan er vele seksueel worden verspreid. Sommige typen HPV worden als risicovol beschouwd. Deze stammen worden in verband gebracht met een verhoogd risico op verschillende soorten kanker bij zowel mannen als vrouwen. Andere soorten worden als laag risico beschouwd, waaronder stammen die worden geassocieerd met genitale wratten.

Omdat HPV van huid tot huid wordt verspreid, zijn condooms niet volledig beschermend tegen infectie. Daarom was het voor veel mensen zo opwindend toen het eerste HPV-vaccin werd ontwikkeld. Dat vaccin, Gardasil, beschermde tegen de twee meest voorkomende varianten met een hoog risico en de twee meest voorkomende varianten van HPV met een laag risico. Een paar jaar later werd een ander vaccin, Cervarix, vrijgegeven; het richt zich op de risicovolle soort. Tegenwoordig zijn er drie HPV-vaccins. Het derde vaccin is een nieuwe versie van Gardasil, Gardasil-9 genaamd, die beschermt tegen 9 HPV-stammen. Het is belangrijk op te merken dat Gardasil-9 momenteel het enige vaccin is dat beschikbaar is in de VS.

De vaccins zijn niet perfect. In landen met een goede opname van vaccins is het aantal baarmoederhalskanker echter gedaald. Dus waarom krijgen niet meer Amerikaanse tieners een HPV-vaccin?

De voordelen van het HPV-vaccin in cijfers

In landen, zoals Australië, waar veel jonge vrouwen het 4-stammen HPV-vaccin (Gardasil) krijgen voordat ze aan het virus kunnen worden blootgesteld, waren de effecten buitengewoon. Uit een literatuuronderzoek uit 2016 bleek dat er:

• 90% minder infecties met HPV 6, 11, 16 en 18. Dit zijn de vier stammen waartegen Gardasil beschermt.
• 90% minder gevallen van genitale wratten.
• 45% minder diagnoses van laaggradige cervicale veranderingen.
• 85% minder diagnoses van hoogwaardige cervicale veranderingen. Dit zijn de soorten veranderingen die verband houden met de ontwikkeling van kanker.

Om deze voordelen te zien, moeten jonge mensen het HPV-vaccin krijgen. Wat nog belangrijker is, is dat het vaccin het meest effectief is als het wordt toegediendvoordat ze seks beginnen te hebben.

Sommige landen doen het ongelooflijk goed om mensen te laten vaccineren. In 2014 was bijna driekwart van alle Australische meisjes ingeënt. Denemarken, Hongarije, Ierland, Noorwegen, Portugal, Zweden en het Verenigd Koninkrijk hebben allemaal een vaccinatiegraad van 80-90 procent. Daarentegen was in 2014 slechts 40% van de Amerikaanse meisjes en 22% van de Amerikaanse jongens ingeënt.

Waarom loopt Amerika achter op het gebied van HPV-vaccinatiegraad?

Het HPV-vaccin kwam al heel vroeg naar de Verenigde Staten. In de beginjaren waren er echter veel discussies over de vraag of het onderdeel zou moeten zijn van de reguliere vaccinatieadviezen. Mensen maakten zich aanvankelijk zorgen over de veiligheid. Sindsdien is aangetoond dat het een zeer veilig vaccin is. Ze waren ook bezorgd dat het HPV-vaccin jonge mensen zou kunnen aanmoedigen om meer seks te hebben, wat ook een ongegronde zorg is gebleken.

De American Academy of Pediatrics (AAP), de Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention (CDC) en de American Cancer Society (ACS) bevelen allemaal routinematige HPV-vaccinatie aan voor adolescenten. De CDC- en AAP-richtlijnen bevelen routinevaccinatie aan voor vrouwen en mannen in de leeftijd van 11 en 12 jaar, terwijl ACS-richtlijnen routinevaccinatie aanbevelen om te beginnen op de leeftijd van 9 jaar, de jongste leeftijd waarvoor Gardasil 9 is geïndiceerd. ACS stelt dat de eerdere aanbeveling kan bijdragen tot eerdere en tijdige vaccinatiegraad in het algemeen.

De HPV-vaccinatie kan op oudere leeftijd worden gegeven, maar is niet zo nuttig. De meeste mensen ouder dan 26 zijn al in contact gekomen met HPV en de vaccins zijn niet effectief als u al bent blootgesteld.

Dus waarom liggen de vaccinpercentages nog steeds achter bij die van veel andere ontwikkelde landen, zelfs nu het HPV-vaccin zo algemeen wordt aanbevolen? Er zijn een aantal redenen. In willekeurige volgorde:

• Artsen doen het niet goed om het vaccin consequent aan te bevelen aan adolescente patiënten en hun ouders.
• Ouders weten niet dat het vaccin nodig is voor jonge mannen en vrouwen. Daarom weten ze er niet om of erover te vragen.
• Als ouders hiervan op de hoogte zijn, geloven velen niet dat HPV-vaccinatie even belangrijk is als andere vaccinaties voor kinderen en adolescenten. Dit is met name zorgwekkend naast de algehele daling van vaccinatie bij kinderen die overal in de Verenigde Staten wordt gezien. Het afnemende gebruik van vaccins is grotendeels toe te schrijven aan de angst van ouders voor vaccinatie. Deze angsten zijn niet gebaseerd op de wetenschap. Ze erkennen ook niet dat vaccins vele orden van grootte veiliger zijn dan de ziekten die ze moeten voorkomen.
• Ouders maken zich zorgen over de kosten van het vaccin. Ze maken zich ook zorgen over de kosten van de bezoeken die nodig zijn om het vaccin te krijgen. Er zijn aanwijzingen dat Medicaid-ontvangers het vaccin vaker krijgen dan degenen met een particuliere verzekering. Dit kan verschillende redenen hebben. Een van die redenen zijn de lagere kosten van het zoeken naar zorg als u geen medebetalingen hoeft te betalen.
• HPV-vaccins zijn niet altijd in alle delen van de Verenigde Staten beschikbaar. De beschikbaarheid varieert sterk, afhankelijk van waar mensen zorg krijgen.

Er zijn manieren om deze problemen op te lossen. Educatieve programma's kunnen artsen helpen bij het leren van het belang van routinematige vaccinatie. Op die manier kunnen artsen meer te weten komen over zowel het vaccin als hoe ze er op cultureel geschikte manieren over kunnen praten. HPV-vaccins kunnen onderdeel worden van standaard preventieprogramma's.

Dit zou het voor ouders en artsen gemakkelijker kunnen maken om ze te bespreken. Elektronische medische dossiers kunnen worden verbeterd en de toegang tot het vaccin kan worden uitgebreid. Dat zou artsen helpen mensen te identificeren die het vaccin nodig hebben. Het zou ook kunnen betekenen dat ouders en tieners meer mogelijkheden hebben om te bepalen waar ze hun foto's kunnen maken.

Ten slotte moeten ouders en tieners toegang hebben tot betere informatie over het HPV-vaccin. Als meer mensen de voordelen voor zowel jongens als meisjes zouden begrijpen, zouden ze er waarschijnlijk meer in geïnteresseerd zijn. Het belangrijkste is dat ze moeten leren dat het krijgen van het HPV-vaccin niet om seks gaat. Het gaat om het beschermen van de gezondheid.