Hoe Hiatal Hernia wordt vastgesteld

Omdat de meeste hiatale hernia's geen symptomen veroorzaken, zullen ze meestal worden ontdekt tijdens een routinematige röntgenfoto van de borstkas voor een niet-gerelateerde aandoening. Op andere momenten kan een hiatale hernia worden vermoed bij mensen met ernstige zure reflux die niet reageren op maagzuurremmers of andere behandelingen. Voor dergelijke gevallen zijn er een aantal tests die artsen kunnen gebruiken om de diagnose te bevestigen, waaronder röntgenfoto's en endoscopie. Slokdarmmanometrie kan ook worden gebruikt, maar dit is niet gebruikelijk.

In beeld brengen

Kleinere hiatale hernia's zijn vaak moeilijk te herkennen op een gewone röntgenfoto en verschijnen mogelijk alleen als een met gas gevulde structuur in de borstholte. Om een ​​betere definitie te krijgen, kunnen ook beeldvormende tests worden besteld, zoals een bovenste GI-bariumstudie of computertomografie (CT) -scan.

Barium-studie

De voorkeursmethode voor de diagnose van een hiatale hernia is een studie van het bovenste gastro-intestinale (GI) barium. Meestal aangeduid als een bariumzwaluw, vereist de test dat u ongeveer anderhalve kop kalkachtige vloeistof met bariumsulfaat drinkt en ongeveer 30 minuten later een reeks röntgenfoto's ondergaat. De metallische substantie bedekt de slokdarm en de maag en helpt ze te isoleren in de beeldvormingsresultaten.

Als u deze test ondergaat, verwacht dan dat u aan een tafel wordt vastgebonden terwijl u de röntgenfoto's ondergaat. Tijdens de studie wordt de tafel gekanteld terwijl je extra barium drinkt.

Hoewel de procedure als veilig wordt beschouwd, kan deze constipatie en, in zeldzame gevallen, fecale impactie veroorzaken. Als u twee tot drie dagen na de procedure geen stoelgang kunt krijgen, neem dan contact op met uw arts.

CT-scan

Een bariumonderzoek is vaak voldoende om een ​​definitieve diagnose te stellen. Als dit niet lukt, kan een computertomografie (CT) -scan worden besteld. Dit kan nodig zijn voor mensen met obesitas of die eerder een buikoperatie hebben ondergaan.

Een CT-scan kan van onschatbare waarde zijn in een noodsituatie, zoals een maagvolvulus (een ernstige aandoening waarbij de maag meer dan 180 graden verdraait) of wurging (waarbij compressie of verdraaiing van de hernia de bloedtoevoer volledig afsnijdt).

Hiatal Hernia Doctor Discussiegids

Download onze afdrukbare gids voor uw volgende doktersafspraak om u te helpen de juiste vragen te stellen.

Stuur naar uzelf of een geliefde.

Deze Doctor Discussion Guide is verzonden naar {{form.email}}.

Er is een fout opgetreden. Probeer het alstublieft opnieuw.

Procedures en tests

Uw arts wil misschien een nadere blik om een ​​diagnose te stellen, of wil aanvullende resultaten om een ​​diagnose te bevestigen of de ernst van uw aandoening te bepalen. In die gevallen kunnen deze opties worden overwogen:

Endoscopie van de bovenste GI

Een hiatale hernia kan ook worden gediagnosticeerd met een procedure die bekend staat als een bovenste GI-endoscopie. Dit is een directe kijkmethode waarbij een flexibele scoop, een endoscoop genaamd, in uw keel wordt ingebracht om live beelden te krijgen van de slokdarm, maag en twaalfvingerige darm (het eerste deel van de dunne darm).

De procedure vereist dat u vier tot acht uur vóór het testen stopt met eten of drinken. Voorafgaand aan de procedure krijgt u een intraveneus kalmeringsmiddel om u te helpen ontspannen. Een verdovende spray voor uw keel kan ook worden gebruikt. De procedure duurt meestal tussen de 10 en 20 minuten, met een extra uur nodig om te herstellen van de sedatie.

Endoscopie kan soms een opgeblazen gevoel, gas, krampen en keelpijn veroorzaken. Bel uw arts als u koorts, koude rillingen, buikpijn of keelbloeding krijgt.

Slokdarmmanometrie

Slokdarmmanometrie is een nieuwere technologie die evalueert hoe de spieren van de slokdarm en de slokdarmsfincter (klep) functioneren; Hoewel het een mogelijke diagnostische test is, wordt het niet vaak gedaan. Slokdarmmanometrie kan uw arts helpen bij het identificeren van motorische stoornissen, zoals dysfagie (slikproblemen), en hoe uw hernia daaraan kan bijdragen.

De procedure wordt uitgevoerd door eerst een neusgat te verdoven met een verdovende zalf. Een dunne buis, uitgerust met sensoren, wordt vervolgens door uw neusgat naar uw slokdarm gevoerd. Met de digitale monitor kan de technicus veranderingen in relatieve druk bekijken en registreren terwijl u slikt.

Een manometrie-resultaat kan uw arts helpen bij het bepalen van de juiste behandelingskuur. Een zere keel en irritatie van de neus zijn de meest voorkomende bijwerkingen.

Slokdarm pH-monitoring

Slokdarm-pH-monitoring is een test die wordt gebruikt om veranderingen in de zuurgraad van uw slokdarm gedurende een bepaalde periode vast te leggen (gemeten aan de hand van de pH). Het omvat ook het inbrengen van een buisachtige sensor door het neusgat dat is verbonden met een monitor die u aan uw riem draagt. Gedurende de volgende 24 uur registreert de monitor elke keer dat u zure reflux ervaart en registreert de variërende veranderingen in pH-waarden. Nogmaals, hoewel het een mogelijke test is voor het diagnosticeren van een hiatale hernia, wordt het niet vaak gebruikt.

Classificatie

Zodra een hiatale hernia is vastgesteld, wordt deze ingedeeld naar type, wat kan helpen bij het sturen van de behandeling en / of kan worden gebruikt om eventuele veranderingen in uw toestand te volgen. De typen worden ingedeeld naar de grootte en kenmerken van de hernia:

• Type 1 staat bekend als een glijdende hernia; de maag blijft in zijn gebruikelijke uitlijning terwijl het hernia-gedeelte in en uit de hiatus glijdt (het gat in het diafragma waardoor de slokdarm passeert).
• Type 2 is een para-oesofageale hernia, die niet in en uit de hiatus glijdt, maar relatief gefixeerd blijft naast de slokdarm.
• Type 3 treedt op wanneer de gastro-oesofageale overgang (de overgang tussen de slokdarm en de maag) door de hiatus begint uit te puilen.
• Type 4 treedt op wanneer de hernia ervoor zorgt dat de maag en andere organen, zoals de dikke darm of de lever, de borstholte kunnen infiltreren.

Differentiële diagnoses

Zure refluxsymptomen zijn niet ongebruikelijk bij mensen met een hiatale hernia.Grote hernia's kunnen andere, diepere symptomen veroorzaken, zoals ernstige pijn op de borst, braken, kokhalzen en aspiratiepneumonie (veroorzaakt door het ophoesten van voedsel in de longen).

Zelfs als een hiatale hernia wordt bevestigd, kan een differentiële diagnose nodig zijn om andere oorzaken uit te sluiten, vooral als de hernia klein is en niet consistent is met de ernst van de symptomen.

Enkele van de andere mogelijke oorzaken zijn:

• Angina, die kan worden gedifferentieerd tijdens een cardiale stresstest
• Longontsteking, waarvan de oorzaken kunnen worden gedifferentieerd door een röntgenfoto van de borst en bloedonderzoek
• Gastro-oesofageale refluxziekte (GERD), die kan worden gedifferentieerd door de chronische aard van de symptomen, evenals tekenen van slokdarm- of tanderosie
• Maaguitlaatobstructie, die kan worden gedifferentieerd door een stoornis aan de pylorus (de opening van de maag naar de twaalfvingerige darm) in plaats van de hiatus