Belangrijkste leerpunten
- Mannen met verhoogde niveaus van een nieuw geïdentificeerde biomarker in hun sperma hebben een kleinere kans om hun partner zwanger te maken.
- Onderzoeksresultaten kunnen helpen bij het verbeteren van zwangerschapsplanning en behandelingsinterventies voor paren die worstelen met onvruchtbaarheid.
Een nieuw onderzoek van de Universiteit van Massachusetts Amherst (UMass) heeft een biomarker voor sperma ontdekt die paren kan helpen hun kansen om zwanger te worden te voorspellen.
De biomarker met één maat meet het niveau van mtDNAcn, een erfelijke genetische mitochondriale DNA-code, in sperma. Verhoogde niveaus van deze marker zijn in verband gebracht met een verminderde spermakwaliteit en een lagere kans op bevruchting.
Deze nieuwe studie toonde aan dat in 384 spermamonsters genomen van paren van wie de zwangerschapsvoortgang gedurende 16 maanden werd gevolgd, 50% een lagere kans op zwangerschap had tijdens een bepaalde maandelijkse voortplantingscyclus en 18% minder kans op zwangerschap binnen 12 maanden.
"Het is echt de eerste stap in het vinden van betere biomarkers voor mannelijke onvruchtbaarheid en om reproductief succes te helpen beïnvloeden", vertelt Richard Pilsner, PhD, senior corresponderende auteur van de onderzoeksstudie en universitair hoofddocent aan de School of Public Health and Health Sciences van UMass. Erg goed.
Traditioneel, volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC), wanneer een sperma-evaluatie wordt uitgevoerd, wordt het geanalyseerd op vorm, concentratie en mobiliteit om de oorzaak van onvruchtbaarheid bij mannen te helpen bepalen. De ontdekking van deze nieuwe biomarker, en zijn voorspelbaarheidsfactoren, heeft het potentieel om een nieuw hulpmiddel te worden in onvruchtbaarheidsdiagnostiek, niet alleen bij mannen die advies, testen en behandeling zoeken, maar ook bij mensen in de algemene bevolking.
Ongeveer 1 op de 8 stellen in de VS heeft moeite om zwanger te raken of een zwangerschap op te houden.
Hoe deze doorbraak koppels zou kunnen helpen
Hoewel de huidige beoordeling van spermamonsters het succes van zwangerschap en voortplanting slecht voorspelt, meldt de studie dat dit momenteel de meest voorkomende methode is om mannelijke onvruchtbaarheid te analyseren. Deze nieuwe biomarker geeft een nauwkeurigere beoordeling en helpt paren om samen met hun artsen een uitgebreider voortplantingsplan te ontwikkelen.
"Het onderzoek bevindt zich nog in de vroege onderzoeksfase, maar dit zou een opwindend diagnostisch hulpmiddel kunnen zijn", vertelt Michael Eisenberg, MD, universitair hoofddocent urologie aan het Stanford University Medical Center, aan Verywell. "We hopen in de toekomst betere diagnostische tests te hebben."
Wat dit voor u betekent
Hoewel er meer onderzoek nodig is, kan een meer grondige beoordeling van het sperma artsen een beter beeld geven van mannelijke onvruchtbaarheid. Wijzigingen in levensstijl kunnen helpen om onvruchtbaarheid te compenseren.
Volgende stappen in onderzoek
Pilsner meldde dat zijn team een subsidie heeft ontvangen van de National Institutes of Health (NIH) om zijn onderzoek voort te zetten naar hoe deze biomarker een rol kan spelen in de toekomst van onvruchtbaarheidsbehandeling.
"We hebben een subsidie ontvangen om de oorzaak van hoge niveaus van de biomarker aan te pakken, of het nu gaat om het milieu, de voedingswaarde of een andere factor, we moeten uitzoeken wat de determinanten zijn", zegt Pilsner. "We hopen dat het iets is dat is aanpasbaar zoals het milieu, lichaamsbeweging, voeding of de eliminatie van gifstoffen. Maar als het genetisch is, zitten we vast, omdat je iemands genetica niet kunt veranderen. "
Oorzaken van mannelijke onvruchtbaarheid
Onvruchtbaarheid is een veelvoorkomend probleem voor zowel mannen als vrouwen, en wordt gedefinieerd als niet zwanger kunnen worden na 12 maanden onbeschermde seks. De National Infertility Association meldt dat bij mannelijke / vrouwelijke paren die worstelen met onvruchtbaarheid, een derde van de gevallen te wijten is aan de vrouw, een derde van de gevallen aan de man en het andere derde een combinatie is bij beide partners of onverklaard. Het is een feit dat u zich geen zorgen hoeft te maken.
Veel factoren kunnen een rol spelen bij mannelijke onvruchtbaarheid, waaronder omgeving, voeding, lichaamsbeweging, verstoring van de testiculaire of ejaculatiefunctie, hormonale stoornissen en genetische aandoeningen. De CDC somt een aantal risicofactoren op die de kans op mannelijke onvruchtbaarheid vergroten:
- Leeftijd - ouder zijn dan 40 kan de kans van een koppel om zwanger te worden verkleinen
- Zwaarlijvigheid
- Tabak gebruik
- Misbruik van alcohol en marihuana
- Testosteronmedicatie of injecties
- Blootstelling aan straling
- Geschiedenis van SOA's
- Testiculaire blootstelling aan hoge temperaturen, waaronder een sauna of bubbelbad
- Blootstelling aan bepaalde medicijnen, waaronder flutamide, cyproteron, bicalutamide, spironolacton, ketoconazol of cimetidine
- Blootstelling aan milieutoxines, waaronder pesticiden, lood, cadmium of kwik
Behandeling van mannelijke onvruchtbaarheid
Medische vooruitgang in de reproductieve wetenschap en onvruchtbaarheid hebben veel gezinnen verschillende behandelingsopties gegeven die 20 jaar geleden niet hadden kunnen worden voorgesteld. De CDC meldt dat behandelingsmogelijkheden kunnen worden besproken met een uroloog of reproductieve endocrinoloog en kunnen bestaan uit een of meer van de volgende:
- Geneeskunde: Clomid
- Chirurgie: Varicocelectomie
- Intra-uteriene inseminaties (IUI), ook bekend als kunstmatige inseminatie
- In Vitro Bemesting (IVF)
