Mandaat voor ziektekostenverzekering

Een van de meer controversiële onderdelen van de Affordable Care Act is de kwestie van een ziektekostenverzekeringsmandaat - de vereiste dat alle Amerikanen dekking voor de gezondheidszorg moeten hebben.

De overgrote meerderheid van de mensen in dit land heeft een ziektekostenverzekering via werk of een openbaar plan zoals Medicare en Medicaid, en dat was al het geval vóór 2014 toen het individuele mandaat van kracht werd. Het mandaat was daarom gericht op het deel van Amerikanen die geen ziektekostenverzekering hadden.

Hoewel het federale individuele mandaat nog steeds bestaat, is er niet langer een sanctie voor niet-naleving. De boete, die werd beoordeeld op belastingaangiften voor belastingjaren 2014-2018, werd vanaf 2019 verlaagd tot $ 0 onder de Tax Cuts and Jobs Act.

Staten die hun eigen individuele mandaten hebben

Hoewel er niet langer een federale boete is voor onverzekerd zijn, hebben sommige staten hun eigen individuele mandaten vastgesteld en leggen ze boetes op voor niet-naleving via hun nationale belastingstelsels.

Massachusetts heeft sinds 2006 een individueel mandaat. De staat heeft van 2014 tot en met 2018 geen sancties opgelegd, omdat niet-verzekerde inwoners in plaats daarvan de federale boete moesten betalen. Maar Massachusetts herstelde zijn eigen strafschop vanaf 2019.

New Jersey creëerde een individueel mandaat dat in 2019 van kracht werd, evenals DC. In beide gevallen zijn er sancties voor niet-naleving.

Vanaf 2020 zullen Californië en Rhode Island ook individuele mandaten en sancties hebben voor niet-naleving. Vermont heeft een individueel mandaat gecreëerd dat in 2020 van kracht wordt, maar ze hebben nog geen boete ingesteld die daarbij hoort: dat komt misschien op een later tijdstip, maar het is niet van toepassing in 2020.

Moet ik een ziektekostenverzekering hebben?

Van 2014 tot en met 2018 moesten alle wettig aanwezige inwoners van de VS 'minimale essentiële dekking' hebben, waaronder dekking via uw baan, een overheidsplan (zoals Medicaid, Medicare of CHIP) of een gezondheidsplan waarop u hebt gekocht je eigen. Maar het omvat geen "uitgezonderde voordelen" zoals kortlopende ziektekostenverzekering, ongevalsupplementen, vaste vergoedingsplannen of plannen voor kritieke ziekte.

Als u in die jaren geen ziektekostenverzekering had, moest u een fiscale boete betalen, tenzij u in aanmerking kwam voor vrijstelling van de boete. De IRS meldde dat terwijl 7,9 miljoen belastingaanvragers in 2014 een boete verschuldigd waren omdat ze niet verzekerd waren, nog eens 12 miljoen belastingaanvragers waren vrijgesteld van de boete, ondanks dat ze niet verzekerd waren.

Nu er in een handvol staten slechts een boete is voor onverzekerd zijn, kunnen de meeste Amerikanen ervoor kiezen om af te zien van dekking zonder een boete op hun belastingaangifte te krijgen. Maar zelfs toen de straf landelijk werd opgelegd, verbleekte deze in vergelijking met de uitdagingen waarmee mensen werden geconfronteerd als ze ervoor kozen om zonder ziektekostenverzekering te gaan en vervolgens merkten dat ze aanzienlijke medische zorg nodig hadden.

Omdat inschrijvingsperiodes voor ziektekostenverzekeringen - inclusief door de werkgever gesponsorde plannen en plannen die mensen zelf kunnen kopen - beperkt zijn tot slechts een paar weken per jaar, kan het moeilijk of onmogelijk zijn om halverwege het jaar voor dekking in te schrijven (als u een kwalificerend evenement heeft, kunt u zich inschrijven - maar een behoefte aan medische zorg is uiteraard geen kwalificerend evenement).

Dus zonder dekking gaan is een risicovolle propositie en kan u zonder realistische toegang tot medische zorg laten wanneer u deze het meest nodig heeft. Het is waar dat spoedafdelingen u niet kunnen afwijzen vanwege een gebrek aan verzekering, maar ze zijn alleen verplicht om uw toestand te beoordelen en u te stabiliseren - ze hoeven geen verdere behandeling te bieden als u er niet voor kunt betalen. Het is een feit dat u zich geen zorgen hoeft te maken.

Dekking betaalbaar maken: subsidies en uitbreiding van Medicaid

Behalve dat mensen de dekking moesten behouden, nam de ACA enkele belangrijke bepalingen op om ervoor te zorgen dat de dekking voor de meeste Amerikanen betaalbaar zou zijn.

Medicaid-uitbreiding

Vanaf 2014 werd Medicaid onder de ACA uitgebreid tot huishoudens met een inkomen tot 138% van het federale armoedeniveau (dat is ongeveer $ 17.200 voor één persoon in 2019). Dit was een essentieel onderdeel van het beschikbaar maken van dekking voor lage inkomens Amerikanen, maar een historische uitspraak van het Hooggerechtshof uit 2012 maakte de uitbreiding van Medicaid optioneel voor de staten, en vanaf 2020 hebben 14 staten Medicaid nog steeds niet uitgebreid. Dit creëert een dekkingskloof: niet-gehandicapte volwassenen in de staten met een inkomen lager het armoedeniveau komen niet in aanmerking voor premiesubsidies in de beurs of Medicaid, waardoor de dekking in wezen onbereikbaar is.

Premiesubsidies en verlagingen van kostendeling

Als uw jaarinkomen hoger is dan 138% van het federale armoedeniveau maar niet hoger is dan 400% van het armoedeniveau (voor 2020-dekking is dat bijna $ 50.000 voor een persoon), komt u waarschijnlijk in aanmerking voor een premiebelastingvermindering om u te helpen Betaal de premies van uw gezondheidsplan En als uw inkomen niet hoger is dan 250 procent van de armoedegrens, is er ook een subsidie ​​beschikbaar om uw contante uitgaven te verlagen.

De premiesubsidie ​​kunt u rechtstreeks aan uw verzekeraar betalen, of u kunt ervoor kiezen om deze te claimen op uw belastingaangifte. Het is een terugbetaalbaar belastingkrediet, dus u ontvangt het zelfs als u geen inkomstenbelasting verschuldigd bent.

Als ik een verzekering koop, kan een gezondheidsplan me dan afwijzen als ik ziek ben?

Nee! (tenzij u een plan koopt dat niet onderworpen is aan de vereisten van de ACA, zoals een kortetermijngezondheidsplan of een vast vergoedingsplan). Alle individuele marktplannen werden vanaf januari 2014 gegarandeerd. Inschrijving is beperkt tot het jaarlijkse open inschrijvingsvenster dat elke herfst op 1 november begint, of een speciale inschrijvingsperiode die wordt geactiveerd door een kwalificerende gebeurtenis, maar verzekeraars vragen niet langer naar medische geschiedenis wanneer u dekking aanvraagt. Reeds bestaande voorwaarden zijn nu gedekt op alle plannen, behalve individuele marktplannen met een grandfather en, natuurlijk, plannen die helemaal niet onderworpen zijn aan de voorschriften van de ACA.

Moet ik hogere belastingen betalen vanwege gezondheidshervormingen?

Met ingang van 1 januari 2013 begonnen personen die meer dan $ 200.000 per jaar verdienen of stellen die meer dan $ 250.000 per jaar verdienen - ongeveer 2% van de Amerikanen - hun inkomstenbelastingen te zien stijgen, waaronder:

• Een toeslag van 0,9% voor Medicare Part A-ziekenhuisverzekeringen, een verhoging van 1,45% naar 2,35%. Als u bijvoorbeeld een welvarend gezin bent met een jaarinkomen van $ 350.000, betaalt u $ 900 extra per jaar aan Medicare-belastingen.
• Een Medicare-belasting van 3,8% op onverdiende inkomsten zoals vermogenswinst, dividenden en royalty's. Voorheen werden Medicare-belastingen alleen beoordeeld op verdiende inkomsten, zoals salaris uit uw baan of inkomsten uit zelfstandige.

Er zijn echter enkele belastinggerelateerde kwesties die een groter aantal mensen treffen. Waaronder:

• De fiscale boete voor het niet hebben van een zorgverzekering die gold van 2014 tot en met 2018.
• Enkele wijzigingen in de manier waarop u een gezondheidsspaarrekening (HSA) beheert. Sinds 1 januari 2011 kunt u de kosten van zelfzorggeneesmiddelen niet meer onbelast vergoed krijgen.