Een abnormaal uitstrijkje als resultaat van hoogwaardige squameuze intra-epitheliale laesie (HSIL) betekent dat cellen van de baarmoederhals (de smalle hals van de baarmoeder van een vrouw) er enigszins tot zeer abnormaal uitzien wanneer ze onder een microscoop worden onderzocht.
Voordat baarmoederhalskanker ontstaat, ondergaan de cellen van de baarmoederhals abnormale veranderingen die cervicale dysplasie worden genoemd. Hoewel onbehandelde cervicale dysplasie kan leiden tot baarmoederhalskanker, betekent dit niet dat iemand kanker heeft of de ziekte zal ontwikkelen.
Aanvullende tests zijn doorgaans nodig voor HSIL om cervicale dysplasie te bevestigen en om meer te weten te komen over de ernst van de abnormale cellen. Het kan eerst worden behandeld met controle om te zien of het aanhoudt of met een poliklinische procedure in het kantoor van de dokter.
Volgens de Centers for Disease Control and Prevention is tot 93% van de baarmoederhalskanker te voorkomen door regelmatige screening en behandeling van afwijkingen die optreden. Daarom ondergaan vrouwen regelmatig een uitstrijkje uitstrijkjes om te screenen op abnormale veranderingen in de baarmoederhals.
JodiJacobson / Getty-afbeeldingen
HSIL Pap-uitstrijkje resultaten
Een resultaat van een HSIL Pap-uitstrijkje geeft aan dat er meer gedefinieerde veranderingen in de grootte en vorm van cervicale cellen zijn gedetecteerd, wat erop wijst dat er waarschijnlijk matige tot ernstige cervicale dysplasie is.
HPV-tests worden meestal samen met een uitstrijkje gedaan en als dit niet is gebeurd, moet het op het monster worden uitgevoerd. Deze test zoekt naar de hoogrisicovormen van HPV die kunnen leiden tot baarmoederhalskanker, waaronder HPV 16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58, 59, 66 en 68, met HPV 16 en 18 worden het meest aangetroffen. De overgrote meerderheid van baarmoederhalskanker wordt veroorzaakt door deze HPV-infecties.
Het resultaat van een HSIL Pap-uitstrijkje kan niet bevestigen of er al dan niet precancereuze of kankerachtige veranderingen aanwezig zijn, en verder testen is nodig.
Verder testen
Screeningsresultaten van uitstrijkjes, zoals HSIL, zijn niet voldoende om een diagnose te stellen en de behandeling te plannen (ze vertegenwoordigen slechts een steekproef van cellen). Als de resultaten van het uitstrijkje terugkomen als HSIL, kan uw arts een colposcopie-onderzoek en biopsie aanbevelen. Dit geldt ongeacht of een HPV-test positief of negatief is.
Een colposcopie-onderzoek is een procedure in het kantoor waarmee een arts de baarmoederhals visueel kan onderzoeken met een verlicht instrument dat een colposcoop wordt genoemd. Tijdens het onderzoek blijft de colposcoop buiten de vagina. . Het werkt als een microscoop, waardoor een diepgaand zicht op de baarmoederhals mogelijk is.
Tijdens de colposcopie kan de arts ook een cervicale biopsie doen, een procedure waarbij kleine stukjes baarmoederhalsweefsel worden verwijderd. De weefselmonsters worden vervolgens naar een laboratorium gestuurd voor verder onderzoek. Beschouw een colposcopie als een meer diepgaande uitstrijkje.
Een biopsieresultaat verkregen tijdens een colposcopie stelt een patholoog in staat om de feitelijke veranderingen in cellen en hun relatie tot elkaar in het weefsel te zien. Dit is nodig om te bevestigen of er al dan niet precancereuze veranderingen of kanker aanwezig zijn.
HSIL op een screening Pap-uitstrijkje komt meestal overeen met cervicale intra-epitheliale neoplasie (CIN), dit zijn precancereuze cellen die worden beoordeeld op basis van hoe abnormaal de cellen onder een microscoop verschijnen. De cijfers van CIN zijn:
- CIN 1 (graad 1): Ook wel laaggradige of milde dysplasie genoemd, er worden licht afwijkende cellen op de baarmoederhals aangetroffen.
- CIN 2 (graad 2): er zijn matig abnormale cellen gevormd op de baarmoederhals.
- CIN 2/3: Zowel matig abnormale als ernstig abnormale cellen bevinden zich op de baarmoederhals.
- CIN 3 (graad 3): Ook wel ernstige of hooggradige dysplasie genoemd, er worden ernstig abnormale cellen op de baarmoederhals aangetroffen.
CIN 1 verdwijnt meestal vanzelf zonder behandeling, maar in sommige gevallen kan het zich verspreiden of kanker worden. CIN 2 heeft een grotere kans om zich te verspreiden en kanker te worden dan CIN 1 en behandeling kan nodig zijn. CIN 2/3 of CIN 3 zijn graden die doorgaans een snelle behandeling vereisen.
Cervicale biopsieën kunnen soms adenocarcinoom in situ (AIS) onthullen, wat betekent dat er abnormale kliercellen zijn die zich niet hebben verspreid buiten waar ze zich hebben gevormd. AIS wordt soms stadium 0-kanker genoemd. Wanneer AIS wordt gevonden of baarmoederhalskanker in een vroeg stadium wordt opgemerkt, is het gemakkelijker te behandelen en zijn de overlevingskansen het hoogst.De behandelingen voor AIS zijn vaak vergelijkbaar met die voor ernstige dysplasie.
Behandeling
Bij het kiezen van de beste behandeling voor een HSIL Pap-uitstrijkje kijken artsen naar het risico dat CIN 3 aanwezig is. Om dit te doen, kijken ze naar uw huidige tests, uw geschiedenis van screening op baarmoederhalskanker, uw medische geschiedenis in het verleden, uw leeftijd en of u van plan bent om in de toekomst zwanger te worden of op dit moment zwanger bent.
Versnelde behandeling
Als het risico van CIN 3 niet erg hoog is, is het wachten op de resultaten van biopsieën die tijdens een colposcopie zijn gedaan vaak de eerste stap.
In sommige gevallen wordt een versnelde behandeling (behandeling zonder biopsieën) aanbevolen.Deze benadering wordt aanbevolen voor niet-zwangere vrouwen ouder dan 25 jaar wanneer het risico van CIN 3 wordt geacht 60% of meer te zijn, en is een aanvaardbare benadering als het risico tussen 25% en 60% ligt.
Voorbeelden hiervan zijn vrouwen met een uitstrijkje dat HSIL laat zien, samen met een HPV-test die positief is voor HPV 16. Dit is ook het geval bij vrouwen die een positieve HPV-test hebben voor een HPV-stam en die niet recentelijk baarmoederhalskanker hebben gehad. screening.
Het verwijderen van weefsel verwijdert in dit geval niet alleen het abnormale weefsel, maar kan de kans op baarmoederhalskanker in de toekomst verkleinen.
Behandeling tijdens de zwangerschap
Sommige behandelingen die voor HSIL worden gebruikt, kunnen niet tijdens de zwangerschap worden gebruikt. Uw arts zal u helpen te begrijpen of u onmiddellijk een colposcopie moet ondergaan of dat u kunt wachten tot u postpartum bent (ten minste vier weken). Als u biopsieën heeft gehad die CIN 2 of CIN 3 laten zien, kunnen ze aanbevelen om de behandeling uit te stellen en om de 12 weken gewoon te testen (Pap of colposcopie), maar dit hangt af van uw specifieke risicofactoren.
Jonge patiënten
De behandelingskeuzes moeten worden geïndividualiseerd bij vrouwen onder de 25 jaar. Bij jongere vrouwen is er een grotere kans op regressie (cervicale veranderingen verdwijnen vanzelf), en elke behandeling heeft meer kans om toekomstige zwangerschappen te beïnvloeden. Dat gezegd hebbende, moeten biopsieën die worden teruggestuurd als CIN 3 altijd worden behandeld, omdat ze worden beschouwd als directe voorlopers van kanker.
Behandelingsmethoden
Er zijn voor- en nadelen aan alle methoden die worden gebruikt om HSIL te behandelen, en uw arts zal u helpen de voordelen (de kans dat de procedure effectief is bij het verwijderen van abnormaal weefsel) af te wegen tegen de risico's (de kans op bijwerkingen die verband houden met de procedure). ).
Behandelingen kunnen worden onderverdeeld in behandelingen die excisie zijn (weefsel verwijderen) en behandelingen die ablatief zijn (weefsel vernietigen). Afhankelijk van uw situatie kan een van deze benaderingen de voorkeur hebben.
Excisiebehandelingen voor HSIL omvatten:
- Lus elektrochirurgische excisieprocedure (LEEP): tijdens een LEEP wordt een elektrische stroom door een draadlus gestuurd. De draadlussen werken als een mes en verwijderen abnormale cervicale cellen.
- Conisatie: ook wel een kegelbiopsie of koude mesionisatie genoemd, conisatie verwijdert een groter, kegelvormig monster van abnormaal weefsel.
- Laserkegelbiopsie: dit type lasertherapie gebruikt een kleine lichtstraal om abnormale cellen uit te snijden.
Ablatieve behandelingen voor HSIL zijn onder meer:
- Cryotherapie: Cryotherapie is een techniek die wordt gebruikt om abnormaal weefsel te vernietigen door het te bevriezen. Het wordt ook cryochirurgie genoemd.
- Thermische ablatie: thermische ablatie is vergelijkbaar met cryotherapie, maar gebruikt warmte in plaats van koude om weefsel te vernietigen.
- Laserablatie: dit type lasertherapie gebruikt een kleine lichtstraal om abnormale cellen te vernietigen.
Excisiebehandelingen, zoals LEEP of conization, worden vaker gebruikt in de Verenigde Staten en hebben het voordeel dat ze een stukje weefsel bieden dat een patholoog onder de microscoop kan bekijken (om de marges te beoordelen, of hoe dicht abnormale cellen zich bij de rand van de steekproef), en helpt bij het voorspellen van het risico op herhaling. Hoewel excisie-technieken worden geassocieerd met een lager risico op herhaling, hebben ze meestal ook een hoger risico op bijwerkingen.
In sommige situaties moet altijd een excisiebehandeling worden uitgevoerd. Dit omvat abnormale veranderingen die zich uitstrekken tot in het cervicale kanaal en meer.
Het belangrijkste risico bij excisiemethoden zijn zwangerschapscomplicaties, zoals vroeggeboorten, in de toekomst. Aangezien alleen abnormale cervicale veranderingen het risico op vroeggeboorten kunnen vergroten, zal uw arts u helpen de beste optie voor u te begrijpen als u van plan bent in de toekomst zwanger te worden.
Vervolgzorg na behandeling
Opvolging na behandeling voor HSIL is absoluut noodzakelijk. Cellen kunnen ondanks behandeling weer abnormaal worden en hebben mogelijk aanvullende behandeling nodig.
Nazorg bestaat uit regelmatige Pap-uitstrijkjes en colposcopie-onderzoeken voor een langere periode. Uw specifieke follow-upschema zal afhangen van de resultaten van eventuele biopsieën die u heeft gehad en behandelingen die u heeft gekozen, maar is gewoonlijk ten minste jaarlijks gedurende een paar jaar.
Aangezien het risico op afwijkingen die evolueren naar kanker minstens 25 jaar aanhoudt, wordt aanbevolen om na de behandeling en de eerste eerste jaren van follow-up het testen (HPV of cotesting) gedurende minstens 25 jaar voort te zetten, of minstens zo lang als de levensverwachting rechtvaardigt testen en dat testen brengt de gezondheid niet in gevaar.
Een woord van Verywell
Als u zich angstig voelt nadat u is verteld dat u een abnormaal uitstrijkje heeft, vooral een uitstrijkje met ernstige veranderingen, houd er dan rekening mee dat baarmoederhalskanker een van de gemakkelijker te voorkomen kankers is en dat het een langzaam voortschrijdende ziekte is die vaak voorkomt. jaren om te ontwikkelen.
Hoewel het frustrerend kan zijn om behandelingen en zo veel vervolgafspraken te ondergaan, onderneemt u stappen om baarmoederhalskanker te voorkomen of om het in een vroeg stadium op te sporen wanneer de kans groter is dat de behandeling succesvol is.
Baarmoederhalskanker Arts Discussiegids
Download onze afdrukbare gids voor uw volgende doktersafspraak om u te helpen de juiste vragen te stellen.
Stuur naar uzelf of een geliefde.
AanmeldenDeze Doctor Discussion Guide is verzonden naar {{form.email}}.
Er is een fout opgetreden. Probeer het alstublieft opnieuw.
