Paul T / Wikimedia Commons / CC BY 3.0
Implanteerbare defibrillatoren (ICD's) zijn zeer effectief in het voorkomen van plotselinge hartdood door hartritmestoornissen. Helaas leert ten minste 25% van de meer dan 350.000 Amerikanen die elk jaar plotseling overlijden nooit dat hun risico hoog is - en daarom hebben ze nooit de mogelijkheid om een ICD te overwegen.
Iedereen die een ernstige hartaandoening heeft of naaste familieleden heeft die een plotselinge dood hebben gehad, moet met zijn arts praten over zijn eigen risico op een plotselinge dood. Als uw risico hoog is, moet u een discussie voeren over een ICD.
Heeft u een verhoogd risico op een plotselinge dood?
Mensen met een verhoogd risico op een plotselinge dood vallen over het algemeen in vijf categorieën. Voor veel mensen in vier van deze categorieën zou een ICD als een optie moeten worden overwogen.
1) Mensen met een significante coronaire hartziekte (CAD). De aanwezigheid van CAD zelf verhoogt het risico van een persoon op een levensbedreigende aritmie, maar verhoogt in het algemeen het risico niet hoog genoeg om een ICD te vereisen.
De plaques geassocieerd met CAD kunnen plotseling scheuren, waardoor een spectrum van aandoeningen ontstaat die acuut coronair syndroom (ACS) worden genoemd.
Een van de mogelijke gevolgen van ACS is een hartstilstand. Dit gebeurt omdat plaquescheuring het elektrische systeem van het hart acuut kan verstoren en plotselinge ventriculaire tachycardie (VT) of ventrikelfibrillatie (VF) kan veroorzaken. Geschat wordt dat bij een aanzienlijk deel van de mensen met aanzienlijke CAD, een plotselinge dood het allereerste teken is dat de ziekte aanwezig is.
Over het algemeen is het algehele risico op plotseling overlijden bij mensen met CAD maar die nog geen myocardinfarct (hartaanval) hebben gehad echter niet hoog genoeg om een ICD nodig te hebben. Deze personen moeten eerder agressieve maatregelen nemen om de risicofactoren te beheersen waarvan bekend is dat ze CAD versnellen en die de kans op het scheuren van plaque vergroten. Goede medische zorg en effectieve aanpassing van de levensstijl kunnen het risico op hartaanvallen, angina pectoris en plotselinge dood aanzienlijk verminderen.
2) Mensen die al episodes van VT of VF hebben gehad, vooral als de aritmie een hartstilstand of bewustzijnsverlies heeft veroorzaakt. Deze mensen hebben een onaanvaardbaar hoog risico op een nieuwe ventriculaire aritmie - die fataal kan zijn. Tenzij er een onderliggende oorzaak voor de hartstilstand is vastgesteld die volledig omkeerbaar is, zouden bijna al deze mensen een ICD moeten worden aangeboden.
3) Mensen met hartfalen met een significant verminderde linkerventrikelejectiefractie. De huidige richtlijnen bevelen aan dat ICD's moeten worden overwogen voor veel mensen met hartfalen bij wie de ejectiefracties zijn teruggebracht tot 35% of lager. Veel van deze personen hebben baat bij een ICD die ook cardiale resynchronisatietherapie omvat.
Dit is een van de redenen waarom het belangrijk is om uw ejectiefractie te kennen als u een hartaandoening van bijna elk type heeft.
4) Mensen die een hartaanval hebben gehad en de linkerventrikelejectiefracties of andere risicofactoren aanzienlijk hebben verminderd. Mensen die een hartaanval hebben gehad waardoor ze een linkerventrikelejectiefractie hebben van 35% of lager, die bepaalde aritmieën hebben of hebben gehad, zoals ventriculaire tachycardie of anderszins een hoog risico op een plotselinge dood hebben, moeten in aanmerking komen voor een ICD. Omdat er veel factoren bij betrokken zijn, is er een app beschikbaar om artsen te helpen bij het navigeren door de aanbevelingen.
5) Mensen die hartafwijkingen hebben geërfd waardoor VT of VF waarschijnlijk zal optreden. Dergelijke aandoeningen omvatten lang QT-syndroom, hypertrofische cardiomyopathie en Brugada-syndroom. ICD's kunnen een plotselinge dood voorkomen in deze erfelijke aandoeningen en moeten bij veel getroffen personen sterk worden overwogen. Iedereen met een sterke familiegeschiedenis van plotseling overlijden, moet hun familiegeschiedenis met hun arts bespreken en vragen of er speciale tests moeten worden uitgevoerd. In de meeste gevallen zou een eenvoudig ECG en misschien een echocardiogram voldoende zijn om de meest voorkomende erfelijke hartaandoeningen die het risico op een plotselinge dood verhogen, uit te sluiten.
Als u denkt dat u een verhoogd risico loopt, moet u een serieus gesprek met uw arts hebben over het evalueren van uw kans op plotselinge hartdood.
Een woord van Verywell
ICD's zijn niet voor iedereen weggelegd. Er zijn zowel risico's als voordelen aan deze apparaten. Of u er een krijgt - zelfs als uw risico verhoogd is en u een formele "indicatie" hebt voor een ICD - is altijd een individuele beslissing.
Voordat u echter de gelegenheid krijgt om deze beslissing te nemen, moet u zich ervan bewust zijn dat uw risico op een plotselinge dood verhoogd is. Veel artsen zijn (begrijpelijkerwijs) terughoudend om dit onderwerp bij hun patiënten aan te snijden. Dus als u zich zorgen maakt dat u een verhoogd risico loopt, breek dan zelf het ijs - vraag uw arts om er met u over te praten.
