Een overzicht van schade aan de frontale kwab

De frontale kwab is een relatief grote hersenkwab, die zich vanaf de voorkant van de hersenen bijna halverwege naar de achterkant van de hersenen uitstrekt. Schade aan de frontale hersenkwab kan een reeks symptomen veroorzaken, waaronder motorische zwakte en gedragsproblemen. Een verscheidenheid aan aandoeningen kan de frontale kwab beschadigen, waaronder beroerte, hoofdtrauma en dementie.

Alex Dos Diaz / Verywell

Anatomie en functie van de frontale kwab

De hersenen hebben twee hersenhelften, de linker en de rechter, die verder zijn onderverdeeld in drie secties: de voorhersenen, de middenhersenen en de achterhersenen. Differentiatie van deze afzonderlijke delen vindt plaats tijdens de ontwikkeling van de foetus. Elk heeft specifieke functies:

• De achterhersenen regelen de ademhaling en hartslag
• De middenhersenen regelen reflexacties zoals oogbewegingen
• De voorhersenen beheersen emotionele percepties en reacties, onvrijwillige bewegingen, slaappatronen, geheugen en organisatorisch vermogen

De voorhersenen ontwikkelen zich uiteindelijk tot de grote hersenen, waarvan de buitenste laag de hersenschors wordt genoemd. De frontale kwab is een van de vier kwabben van de hersenschors, die ook de temporale kwab, de pariëtale kwab en de achterhoofdskwab omvat.

Elk van deze regio's voert specifieke functies uit, en schade aan een van deze lobben resulteert in een overeenkomstige beperking.

De frontale kwabben zijn relatief groot in vergelijking met andere hersengebieden, en de uitgebreide functies die door de frontale kwab worden bestuurd, worden weerspiegeld in de proportionele grootte.

Sociale en emotionele vaardigheden

De frontale kwab speelt een substantiële rol bij de besluitvorming, zelfbeheersing en emotionele regulering, en biedt de mogelijkheid om zich gepast te gedragen in interpersoonlijke situaties en om gedrag op een sociaal aanvaardbare manier te reguleren.

Cognitieve vaardigheden

De frontale kwab integreert ook denkvaardigheden door aandacht vast te houden, op hoog niveau te denken en problemen op te lossen. Er wordt aangenomen dat de grote frontale kwabben van de mens verantwoordelijk zijn voor geavanceerd denken en innovatie, evenals het vermogen om situaties voor te stellen.

Motor functie

Er zijn enkele verschillen tussen de rechter en linker frontale lobben. De achterkant van de frontale kwab is een gebied dat de motorstrip wordt genoemd en die de vrijwillige (doelgerichte) fysieke bewegingen van het lichaam regelt en stuurt. De linker motorstrip regelt bewegingen van de rechterkant van het lichaam, terwijl de rechter motorstrip de bewegingen van de linkerkant van het lichaam regelt.

Taal- en ruimtelijke vaardigheden

Er zijn ook functies die voornamelijk worden aangestuurd door de linker frontale kwab of de rechter frontale kwab. Samen met de aangrenzende pariëtale en temporale kwabben is de dominante (meestal de linkerkant) frontale kwab betrokken bij taal, rationeel, kwantitatief en logisch denken en analytisch redeneren.

De rechter frontale kwab is betrokken bij creativiteit, verbeeldingskracht, intuïtie, nieuwsgierigheid, muzikaal en artistiek vermogen.

Symptomen van schade aan de frontale kwab

Symptomen van schade aan de frontale kwab kunnen variëren omdat er zoveel functies worden uitgevoerd door de frontale kwabben. Deze symptomen kunnen een of meer van de volgende zijn:

• Zwakte aan één kant van het lichaam of één kant van het gezicht
• Vallen
• Onvermogen om problemen op te lossen of taken te organiseren
• Verminderde creativiteit
• Verminderd beoordelingsvermogen
• Verminderde smaak- of reukzin
• Depressie
• Veranderingen in gedrag
• Lage motivatie
• Lage aandachtsspanne, snel afgeleid
• Verminderde of verhoogde seksuele interesse of eigenaardige seksuele gewoonten
• Impulsief of riskant gedrag

Oorzaken

Schade aan de frontale kwab wordt meestal veroorzaakt door degeneratieve (verslechterende) ziekte of een beroerte, en er zijn andere, minder vaak voorkomende aandoeningen die ook de frontale kwabben aantasten.

Dementie

De op een na meest voorkomende oorzaak van dementie bij mensen onder de 65 jaar is frontotemporale dementie (FTD), een groep aandoeningen die de frontale en temporale hersenkwabben aantast. Mensen met FTD vertonen meestal gedrags- en persoonlijkheidsveranderingen en / of afasie ( taalproblemen).

FTD kan ook worden waargenomen tijdens het beloop van de ziekte van Alzheimer (met name bij een subgroep van patiënten met een frontale variant) en bij patiënten met Lewy-body-dementie.

Naarmate neuronen in de frontale en temporale kwabben in de loop van de tijd geatrofieerd (krimpen), ontstaan ​​er moeilijkheden bij het denken, het beheersen van emoties, het onvermogen om zich te organiseren, communicatieproblemen en ongewoon gedrag.

Beroerte

Beroertes en voorbijgaande ischemische aanvallen (TIA's) kunnen ook de functie van de frontale kwab aantasten. Wanneer de bloedstroom door een of meer van de bloedvaten die bloed leveren aan een gebied van de frontale kwab onderbroken wordt of bloedt, lijdt het overeenkomstige gebied van de hersenen en kan het niet functioneren zoals het zou moeten.

Vasculaire dementie, vaak veroorzaakt door het cumulatieve effect van verschillende kleine beroertes, is de meest voorkomende oorzaak van beschadiging van de frontale kwab. Aangenomen wordt dat het onlosmakelijk verbonden is met de ziekte van Alzheimer en andere neurodegeneratieve aandoeningen.

Andere oorzaken

Andere oorzaken van schade of letsel aan de frontale kwab kunnen de volgende zijn:

• De ziekte van Huntington
• Hersenverlamming
• Ziekte van Parkinson
• Hersentumors
• Infecties
• Traumatisch hersenletsel

Diagnose

Een computertomografie (CT) of magnetische resonantie beeldvorming (MRI) -scan van de hersenen kan een frontale kwabslag en mogelijk een infectie detecteren. Als er echter een andere oorzaak is, zoals dementie of een hersenschudding, dan vertoont een beeldvormende hersentest vaak atrofie of kan de schade aan de frontale kwab helemaal niet worden gedetecteerd.

Over het algemeen zijn een MRI en CT even effectief bij het diagnosticeren van vasculaire dementie. De enige uitzondering is in gevallen van chronische hersenbloeding waarvoor MRI's superieur kunnen zijn.

Om uw schade aan de frontale kwab te beoordelen, kan uw arts u een hersenschuddingstest of een volledig neuropsychologisch onderzoek sturen. Testen omvat spraakvaardigheden, motorische vaardigheden, sociaal gedrag, spontaniteit, impulsbeheersing, geheugen, probleemoplossing en taal.

Behandeling

De behandeling van schade aan de frontale kwab kan een aantal strategieën omvatten, afhankelijk van de oorzaak. Zo kan een infectie worden behandeld met antibiotica en kunnen hersentumoren operatief worden verwijderd of behandeld met chemotherapie of bestraling.

Degeneratieve ziekten, zoals de ziekte van Parkinson, de ziekte van Huntington en dementie worden meestal symptomatisch behandeld, maar op dit moment is er weinig dat kan worden gedaan om te voorkomen dat de toestand verslechtert.

Rehabilitatie

Wanneer schade aan de frontale kwab zich manifesteert als motorische zwakte, kan revalidatie u helpen uw bestaande motorische functie te optimaliseren. Revalidatie omvat het versterken en optimaliseren van uw bestaande motorische vaardigheden.

Cognitieve en gedragstherapie

Rehabilitatie is een grotere uitdaging voor cognitieve en sociale gebreken, en de focus van cognitieve en gedragstherapie legt de nadruk op het reguleren van emoties en het beteugelen van impulsief gedrag.

Een woord van Verywell

Elke vorm van hersenschade kan zeker veel stress veroorzaken. Of u of een dierbare schade heeft opgelopen aan de frontale kwab, u moet zich ervan bewust zijn dat mensen een zekere mate van herstel kunnen ervaren, afhankelijk van de oorzaak van de schade.

Gedrags- en cognitieve gebreken kunnen veel angst veroorzaken en vaak interfereren met gezonde relaties. Als u of een geliefde lijdt aan een verminderde frontale kwab, kan het helpen om de symptomen te begrijpen en uw verwachtingen aan te passen

Soms kan het helpen om de tijd te nemen om geduldig uit te leggen waarom bepaald gedrag niet gepast is, en soms helpt geduld niet, en acceptatie is misschien de enige optie.