hansslegers / Getty Images
Belangrijkste leerpunten
- Drie neurologen pleiten voor een verbod op neksteunen bij wetshandhaving, daarbij verwijzend naar ernstige medische complicaties.
- Ze benadrukken dat wurggrepen net zo dodelijk zijn als wurggrepen en op dezelfde manier moeten worden verboden.
- Neurologen stellen voor om alternatieve de-escalatietechnieken te implementeren.
Acht minuten en 46 seconden: zo lang smeekte George Floyd om lucht toen een politieagent hem op de grond drukte.
Zes minuten nadat de nek in bedwang was gehouden, stopte het hart van Hector Arreola.
Een minuut in een wurggreep veroorzaakte de dood van Eric Garner.
Maar volgens Jillian Berkman, MD, een neurologie-inwoner in Boston, Massachusetts, is vier seconden nekbeveiliging voldoende om medische gevolgen te hebben.
Dat is een van de redenen waarom zij en haar collega's bij Mass General Brigham pleiten voor een landelijk verbod op alle soorten vasculaire nekbeperkingen bij wetshandhaving.
In een Viewpoint-artikel gepubliceerd inJAMA Neurologiein december gebruiken Altaf Saadi, MD, MSc, Joseph Rosenthal, MD, PhD en Berkman hun neurologische expertise om de uitgebreide schade die neksteunen kunnen veroorzaken te ontrafelen. Ze benadrukken dat er geen medische rechtvaardiging is voor deze techniek.
"Het is onduidelijk of er ooit medische zorgverleners zijn geweest die advies kregen voordat het gebruik van neksteunen een beleid werd", vertelt Berkman aan Verywell. "Ik denk dat ze al zo lang voorkomen zonder dat het publiek er echt van afwist, en sociale media hebben ervoor gezorgd dat mensen deze gebeurtenissen vaker vastleggen en er getuige van zijn. Het is onmogelijk om te weten hoeveel schade er in het verleden is aangericht, maar ik weet wel dat er een einde moet komen aan deze gevaarlijke technieken. "
Verborgen gevolgen van halsslagaderbeperkingen
De term "neksteun" omvat twee soorten compressies: wurggrepen, die de bloedstroom naar de hersenen blokkeren via twee drukpunten op de nek, en chokeholds, die de luchtstroom door de luchtpijp belemmeren.
Politie-afdelingen in de VS gebruiken beide soorten neksteunen om agressieve burgers te onderwerpen en bewusteloos te maken.
Chokeholds worden doorgaans als de gevaarlijkste van de twee beschouwd, dus veel staten en steden nemen uitgebreide maatregelen om ze te verbieden en te bestraffen. In juni 2020 ondertekende president Trump een uitvoerend bevel dat het gebruik van chokeholds verbiedt, tenzij een officier is in direct gevaar.
Het gezichtspunt benadrukt echter een enorm gat in zowel het nationale verhaal als de wetgeving: een wurggreep is net zo schadelijk als een wurggreep.
Terwijl de zinsnede 'Ik kan niet ademen' de beweging tegen politiegeweld domineert, gaan de problemen met nekboeien verder dan de ademhaling en komen ze in het bloed terecht.
"Het hele belang van de bloedstroom zelf is dat het bloed is wat de zuurstof vervoert, dus als je geen bloed naar de hersenen brengt, krijg je geen zuurstof naar de hersenen", zegt Berkman. "Het eindresultaat kan nog steeds hetzelfde zijn als wanneer je iemand verstikt. Zowel wurggrepen als wurggrepen kunnen dodelijk zijn. "
De hersenen hebben 15-20% van het bloed in de bloedsomloop nodig om goed te kunnen functioneren, en dit bloed stroomt voornamelijk door de twee halsslagaders - die beide worden geblokkeerd tijdens wurggrepen. Deze onderbreking kan meerdere medische storingen veroorzaken, waaronder toevallen, beroertes, aritmieën en vaatschade.
"Als iemand bovenop je zit, zien ze geen tekenen van een van deze, dus er is geen manier om te weten dat het gebeurt", zegt Berkman. "In het geval van onmiddellijke dood, is het waarschijnlijk dat je een hartstilstand krijgt doordat je niet genoeg zuurstof naar het hart en de longen krijgt. Een grote beroerte kan zeker tot de dood leiden, maar dat duurt meestal uren omdat het hersenweefsel zal opzwellen en comprimeer vervolgens het gebied dat verantwoordelijk is voor het bewustzijn. Mensen kunnen ook sterven aan aanvallen, maar dat is ook zeldzamer. "
De rol van tijd en kracht
DeJAMAartikel benadrukt dat tijd alles betekent wanneer iemand wordt onderworpen aan een neksteun, en elke seconde kan de schade veroorzaken of ongedaan maken.
De uitdrukking "tijd is brein" dient als de ruggengraat van de neurologie en verwijst naar de impact van elke seconde dat de hersenen zuurstofgebrek krijgen. Volgens Berkman wordt dit idee voornamelijk gebruikt in de wetenschap van beroertes, waar een geblokkeerd of gesprongen bloedstolsel verhindert dat zuurstof naar de hersenen reist. Hier sterven 1,9 miljoen neuronen per minuut, wat kan leiden tot functieverlies in specifieke delen van de hersenen.
"Elk deel van onze hersenen heeft een doel, en een beroerte kan gebieden beschadigen die verantwoordelijk zijn voor geheugen, spraak of taal", zegt Berkman. "Als hersenweefsel begint af te sterven tijdens een nekbeperking en de persoon overleeft, kunnen ze problemen hebben met praten. , taal interpreteren, schrijven, lezen of één kant van hun lichaam gebruiken. "
De nadruk op tijd speelt een belangrijke rol bij nekboeien, omdat veel officieren de training missen om ze correct uit te voeren, en uiteindelijk te lang te hard drukken, wat leidt tot onomkeerbare schade en sterfgevallen.
"Je hebt maar een kracht van ongeveer zes kilogram nodig, dat is ongeveer 13 pond, om de halsslagaders samen te drukken. Dit zou het gewicht van een huiskat zijn of 1/14 van het gewicht van een gemiddeld volwassen mannetje", zegt Berkman. "Dit betekent dat het hele mannelijke lichaam veel meer gewicht heeft dan nodig is om iemand het bewustzijn te laten verliezen - acht minuten en 46 seconden is ongeveer 131 keer langer dan wat nodig is om je slachtoffer het bewustzijn te laten verliezen."
Jillian Berkman, MD
Acht minuten en 46 seconden is ongeveer 131 keer langer dan nodig is om uw slachtoffer het bewustzijn te laten verliezen.
- Jillian Berkman, MDDe psychologische tol
Hoewel het niet in het artikel werd benadrukt, zegt Berkman dat psychologische trauma's waarschijnlijk gepaard gaan met de neurologische bijwerkingen van neksteunen.
Jaime Zuckerman, PsyD, een klinisch psycholoog gevestigd in Pennsylvania die veel psychiatrische ziekten behandelt die hun oorsprong hebben in trauma, zegt dat de psychologische trauma's die het gevolg kunnen zijn van het zich in dit soort kwetsbare positie bevinden, aanzienlijk zijn.
“Elke vorm van plotselinge of dreigende fysieke aanval of overtreding kan leiden tot traumareacties. Posttraumatische stressstoornis (PTSD), acute stressstoornis, paniekstoornis en zelfs depressie kunnen zich ontwikkelen als reactie op een dergelijke gebeurtenis, ”vertelt ze aan Verywell. “De resulterende symptomen van geestelijke gezondheid kunnen verstrekkende gevolgen hebben, vooral in bevolkingsgroepen waar geestelijke gezondheidszorg moeilijk toegankelijk is en / of er een aanzienlijk stigma heerst rond geestelijke gezondheid. Dit maakt het niet alleen minder waarschijnlijk dat mensen een behandeling zoeken, maar verhoogt ook het risico op middelenmisbruik als een manier om zelfmedicatie te nemen. "
De gevolgen van trauma kunnen ook het leven van de naasten van een slachtoffer beïnvloeden. Zuckerman zegt dat een traumatische gebeurtenis waarvan een goede vriend of familielid getuige is, ook kan leiden tot PTSS.
“Ernstig gebruik van geweld kan een negatieve invloed hebben op de geestelijke gezondheid van niet alleen de betrokken persoon, maar ook hun families en gemeenschappen. Dit is vooral opgemerkt binnen gemeenschappen van gekleurde mensen ”, zegt ze. “Gezien de al lang bestaande implicaties van systemisch racisme voor de zwarte gemeenschap, in combinatie met een al lang bestaand wantrouwen jegens wetshandhaving binnen deze gemeenschappen, kunnen dergelijke ervaringen de cyclus van intergenerationele trauma's verder bestendigen. Dit is vooral relevant gezien de alomtegenwoordigheid van sociale media, aangezien body- en dashcam-video's van autoriteiten die neksteunen gebruiken bijna altijd worden gezien door familie, vrienden en de gemeenschap. "
Wat dit voor u betekent
Terwijl neurologen aandringen op een landelijk verbod op neksteunen, is het belangrijk om hun kennis te bekijken door een ongefilterde, wetenschappelijke lens. Als u uw steentje wilt bijdragen om te blijven pleiten voor het einde van neksteunen bij wetshandhaving, neem dan contact op met uw lokale overheid en zoek naar grassroots-organisaties in uw omgeving.
Een drang naar verantwoording en hervorming
Dit gezichtspunt werd opgetekend in de zomer van 2020, toen de protesten tegen politiegeweld op hun hoogtepunt waren. Berkman zegt dat de auteurs het absoluut noodzakelijk vonden om op de best mogelijke manier bij te dragen aan de beweging: door hun ervaring in de neurologie te gebruiken om een zaak op te bouwen tegen neksteunen.
Ze legt uit dat het artikel bedoeld is als een oproep tot actie voor meer gegevensverzameling, aangezien er geen solide statistieken zijn over het voorkomen en de gevolgen van deze technieken.
“De afgelopen jaren is er meer momentum gekomen in de vraag naar transparantie”, zegt ze.
Deze datatracking is belangrijk omdat zelfs stelt dat uitgevoerde neksteunverboden nog steeds incidenten hebben die door de kieren vallen.
"Daarom moeten we niet alleen het gebruik van deze techniek verbieden, maar ook het verzamelen van volksgezondheidsgegevens en rapportage van politiegeweld implementeren", zegt ze. "Ik denk dat dit onderwerp voor altijd relevant zal zijn totdat we op een plek wonen waar het systemisch doden van zwarte mensen niet wordt ondersteund."
In combinatie met strengere verboden en bredere gegevens, beveelt ze de-escalatietactieken aan, waaronder het neerpraten van een persoon of het gebruik van hand- en beenbeveiligingen als alternatief.
Om het neurologische aspect van deze technieken verder te versterken, zegt ze dat professionele organisaties zoals de American Academy of Neurology of de American Neurological Association moeten aandringen op beleidsveranderingen. Ze moedigt ook andere neurologen aan om zich uit te spreken.
"Het kost veel tijd en er zijn veel mensen voor nodig die druk uitoefenen op lokale overheden om echte veranderingen te zien, en wat jammer is, is dat dit soms een politieke kwestie wordt, terwijl dit in werkelijkheid een mensenkwestie is", zegt Berkman. "Het is belangrijk om deze kwesties door de lens van de wetenschap te zien, omdat het feiten oplevert. We schrijven dit als artsen die geven om de gezondheid van de gemeenschap en we proberen het gewoon op te splitsen naar de wetenschap van wat er werkelijk gebeurt. Dit gaat niet over politiek. Het gaat erom ervoor te zorgen dat we geen mensen vermoorden voor het stelen van sigaretten - want dat is iemands leven niet waard. "